انذار اهل کتاب (قرآن)در آیات مختلفی از قرآن، به انذار اهل کتاب اشاره شده است. ۱ - انذار از مسخ و لعن الهیهشدار خداوند به اهل کتاب از مسخ و گرفتار شدن به لعنت الهی: «یـایها الذین اوتوا الکتـب ءامنوا بما نزلنا مصدقا لما معکم من قبل ان نطمس وجوها فنردها علی ادبارهآ او نلعنهم کما لعنآ اصحـب السبت...؛خداوند (هرگز) شرک را نمی بخشد! و پایین تر از آن را برای هر کس (بخواهد و شایسته بداند) می بخشد. و آن کسی که برای خدا، شریکی قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است.» ۲ - از اهداف رسالت پیامبراز اهداف رسالت پیامبر صلیاللهعلیهوآله انذار اهل کتاب و اتمام حجت بر آنان: «یـاهل الکتـب قد جآءکم رسولنا یبین لکم علی فترة من الرسل ان تقولوا ما جآءنا من بشیر ولانذیر فقد جآءکم بشیر ونذیر...؛ای اهل کتاب! رسول ما، پس از فاصله و فترتی میان پیامبران، به سوی شما آمد در حالی که حقایق را برای شما بیان می کند تا مبادا (روز قیامت) بگویید: نه بشارت دهنده ای به سراغ ما آمد، و نه بیم دهنده ای! (هم اکنون، پیامبر) بشارت دهنده و بیم دهنده، به سوی شما آمد! و خداوند بر همه چیز تواناست.» ۲.۱ - انذار کافران و ظالمان اهل کتابانذار کافران و ظالمان اهل کتاب از وظایف پیامبر صلیاللهعلیهوآله: «فاختلف الاحزاب من بینهم فویل للذین کفروا... • اسمع بهم وابصر یوم یاتوننا لـکن الظـلمون الیوم فی ضلـل مبین• وانذرهم یوم الحسرة...؛ولی (بعد از او) گروههایی از میان پیروانش اختلاف کردند وای به حال کافران از مشاهده روز بزرگ (رستاخیز)! در آن روز که نزد ما می آیند، چه گوشهای شنوا و چه چشمهای بینایی پیدا می کنند! ولی این ستمگران امروز در گمراهی آشکارند! آنان را از روز حسرت (روز رستاخیز که برای همه مایه تاسف است) بترسان، در آن هنگام که همه چیز پایان می یابد! و آنها در غفلتند و ایمان نمی آورند!» ۳ - انذار از تفرقهاخطار خداوند به پیروان ادیان آسمانی از گروه گروه شدن: «یـایها الرسل... • وان هـذه امتکم امة وحدة وانا ربکم فاتقون• فتقطعوا امرهم بینهم زبرا کل حزب بما لدیهم فرحون• فذرهم فی غمرتهم حتی حین؛ای پیامبران! از غذاهای پاکیزه بخورید، و عمل صالح انجام دهید، که من به آنچه انجام می دهید آگاهم. و این امت شما امت واحدی است و من پروردگار شما هستم پس، از مخالفت فرمان من بپرهیزید! اما آنها کارهای خود را در میان خویش به پراکندگی کشاندند، و هر گروهی به راهی رفتند (و عجب اینکه) هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند! آنها را در جهل و غفلتشان بگذار تا زمانی (که مرگشان فرا رسد یا گرفتار عذاب الهی شوند).» ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۱۳۷، برگرفته از مقاله «انذار اهل کتاب». |